Restytucja i aktywna ochrona głuszca w Puszczy Solskiej

Głuszec to gatunek dużego ptaka z rodziny kurowatych. Zamieszkuje lasy północnej i środkowej Eurazji – od lasów Szkocji do środkowej Syberii. W Polsce jest zagrożony wyginięciem. Występuje w Puszczy Augustowskiej, Puszczy Solskiej, w Borach Dolnośląskich oraz Beskidach. Głuszec preferuje rozległe, stare bory o gęstym podszycie i drzewostany mieszane ze zwartą pokrywą ziół i kępami krzewinek jagód.

Na przejściowych obszarach między zwartymi zadrzewieniami a odmłodzeniami głuszce wychowują młode i prowadzą tokowiska. Zwykle w pobliżu torfowisk lub strumyków o żwirowatym dnie, gdzie znajdują wodę i gastrolity.

Toki głuszców trwają od marca do maja. Odbywają się zazwyczaj co roku w tym samym miejscu. Głuszce preferują bory wilgotne z bardzo starymi, dorodnymi drzewami. Wieczorem samiec zajmuje drzewo w ustronnym miejscu, na którym rano rozpoczyna rytuał toków. Rozkłada wachlarzowato ogon, wyciąga głowę i stroszy skrzydła. Wydaje niezbyt donośny odgłos składający się z czterech części: klapanie, trelowanie, korkowanie i szlifowanie. Cała pieśń trawa około 7-8 sekund.

W Polsce od 1995 r. głuszec objęty jest ochroną gatunkową ścisłą. Wokół tokowisk głuszców obowiązuje strefa ochronna. Od kilku dekad obserwuje się drastyczny spadek liczebności tego ptaka. W naszym kraju populacja głuszca nie przekracza 500 osobników. Głównymi zagrożeniami dla głuszców są zmiany w środowisku naturalnym min wyrąb starodrzewi, wzrost liczebności drapieżników, niepokojenie przez ludzi czy kłusownictwo. W Nadleśnictwie Józefów głuszec zajmuje trzy ostoje: Dębowce, Osuchy oraz Malce-Karczmisko-Oseredek. Nadleśnictwo przystąpiło do programu ,,Restytucja i aktywna ochrona głuszca w Puszczy Solskiej”.

Dodajmy, ze głuszec to największy ptak grzebiący Europy. O tym zagrożonym wyginięciem w Polsce ptaku opowiadał Grzegorz Mach specjalista służby leśnej w Nadleśnictwie Józefów.