Przejdź do głównych treściPrzejdź do wyszukiwarkiPrzejdź do głównego menu
Reklama Dom Pomocy Społecznej w Lubaczowie

ODNOWA

 

 

Zapraszam do słuchania audycji informacyjno-edukacyjnych z zakresu profilaktyki rozwiązywania problemów uzależnień i współuzależnień "ODNOWA”, emitowanych raz w miesiącu od sierpnia do listopada 2022 r. w ostatnią sobotę miesiąca o godz. 13.10.

Powtórki audycji w ostatnie niedziele miesiąca o godz. 23.00.

Ewa Monastyrska

 

2022.11.26 Audycja 4. Rola rodziny w profilaktyce uzależnień.

Gośćmi audycji byli:

Adrian Maziarczuk – Zespół Szkół nr 3 w Zamościu

Albin Wróblewski – Archipelag Skarbów

Ewa Trojanowska – Socjoterapeuta

 

Młodzi ludzie przyznali, że wśród znajomych mają i takich, którzy spożywają alkohol i środki psychoaktywne. Według nich z młodzieżą powinno rozmawiać się ostrożnie, bez nadmiernego krytykowania, wskazując na skutki spożywania alkoholu i substancji psychoaktywnych.

 

W szkołach zatrudniani są specjaliści, którzy mają zaopiekować się uczniami, ich problemami, a także profilaktyką uzależnień czy też rozwojem psychicznym. Placówki współpracują z kuratorami, Ośrodkami Interwencji Kryzysowej, Miejskimi Ośrodkami Pomocy Społecznej, Policją oraz innymi środowiskami, które mogą zapewnić całościową troskę o młodego człowieka. Według nauczycieli zarówno młodzi ludzie jak i rodzice chętnie rozmawiają o swoich problemach i poszukują wspólnie wyjścia z kryzysowych sytuacji.

Dodatkowe zajęcia organizowane przez szkołę są sposobem na pozytywne zajęcie czasu, dzięki czemu młodzi ludzie nie mają potrzeby zajmowania go środkami psychoaktywnymi. W szkole organizowane są także spotkania profilaktyczne. Najważniejsze, według pedagogów, jest stworzenie odpowiednich zasad, respektowanie ich włącznie z konsekwencjami, a także stworzenie przyjaznego „klimatu” do rozmów.

Archipelag Skarbów stanowi program profilaktyczny, który realizowany jest także w szkołach na terenie Zamościa. Program zakłada nawiązywanie do marzeń i pragnień młodych ludzi. Zgodnie z badaniami na pierwszych miejscach u młodzieży niezmiennie jest miłość, przyjaźń, szczęśliwa rodzina, realizacja własnych pasji. Jest to profilaktyka pozytywna, zintegrowana i uniwersalna, czyli wspierająca tych, którzy mają dobre przekonania i prowadzenie tych, których myślenie warto zmienić. Archipelag współpracuje przede wszystkim ze szkołą, ale i z rodzicami. Ważna jest gotowość do słuchania młodych ludzi. Jest to poszukiwanie akceptacji w rodzinach. Rozmowa nie ma polegać jednak na przepytywaniu młodego człowieka, a na codziennym rozmawianiu o zwykłych sprawach, które otwierają członków rodziny na dialog.

Jak rozmawiać? Nie tylko mówić, ale i słuchać. Dzieci potrzebują, by ich wysłuchać, zarówno na temat ich emocji, wydarzeń, jak i potrzebach. Poza potrzebami fizjologicznymi istotnymi potrzebami są potrzeby bezpieczeństwa i akceptacji, autonomii, które można zaspokoić tylko w relacjach z drugim człowiekiem. Zaspokojenie potrzeb jest podstawą profilaktyki uzależnień.

Skuteczniejsze od pokazywanie skutków jest odwoływanie się do grup, w których dzieci funkcjonują, na przykład „palenie jest niezdrowe i sportowcy nie mogą palić”. Od najwcześniejszych lat życia dzieci warto także uczyć dzieci tego, by miały własne zdanie, które będzie mieściło się w ramach norm. Wówczas wychowujemy już nastolatka z asertywnością.

W wieku nastoletnim mogą pojawić się zachowania ryzykowne, takie jak tak zwany pierwszy papieros, pierwsze piwo. Już wtedy powinniśmy obserwować nasze dziecko i rozmawiać z nim. Problem robi się poważny, gdy te zachowania się piętrzą i wówczas potrzebna będzie pomoc profesjonalna, zarówno dla dziecka jak i młodzieży.

2022.10.29 Audycja 3. Przemoc w rodzinie. 

 

Gośćmi audycji byli:

Szymon Zygmunt – Ośrodek Interwencji Kryzysowej

Marcin Romanowski – Wiceminister Sprawiedliwości

Piotr Pawłowski – Pracownik Socjalny i Zastępca Przewodniczącego Zespołu Interdyscyplinarnego

 

Według mieszkańców Zamościa i okolic przemoc jest wielokrotnym wyładowaniem frustracji wywołanej niepowodzeniami na osobie, która jest słabsza od nas. W skrajnych przypadkach, jak podkreślają, potrzebne jest wsparcie psychologa, a w ostateczności policji.

 

Przemoc to zachowanie celowe, wykorzystujące nierównowagę sił do sprawiania cierpienia, przedmiotowego traktowania czy poniżania. Wiele czynników wpływa na zachowania przemocowe. Alkohol może być czynnikiem wpływającym na dopuszczenie do zachowań impulsywnych i agresywnych. Przemoc może być między innymi fizyczna, psychiczna, emocjonalna, ekonomiczna, seksualna. Dotykać może małżonków, rodziców i dzieci, czyli wszędzie tam, gdzie jest widoczna nierównowaga sił. Ślady przemocy fizycznej są widoczne, natomiast konsekwencje przemocy psychicznej są niewidoczne, a przez to trudniejsze do uleczenia. Przemoc seksualna dotyczy gwałtów, kontaktów seksualnych, zmuszania do oglądania materiałów pornograficznych, czyli naruszające naszą podmiotowość. Przemoc ekonomiczna dotyczy natomiast oddzielenia od dóbr materialnych czy korzystania z nich.

Przemoc w rodzinie dotyka nie tylko osób doświadczających przemocy, ale i osoby dokonującej przemocy oraz świadków, na przykład dzieci. Niestety osoby, wobec których stosowana jest przemoc wycofują swoje oskarżenia. Wynika to z cyklu stosowania przemocy. Przy eskalacji agresywnych zachowań dochodzi do interwencji policji bądź innych środowisk. Wówczas następuje tzw. miodowy miesiąc, czyli poprawa sytuacji. Pojawiająca się nadzieja sprawia, że ofiary przemocy wycofują swoje zeznania. Niestety cykl może się powtórzyć. Wahania często związane są z nieświadomością, z czym wiąże się dana procedura oraz z konsekwencjami jakie niesie podjęcie procedur. Blokada przed podjęciem odpowiednich kroków może wynikać także z uzależnienia ekonomicznego od osoby stosującej przemoc.

 

Jak pomóc?

Pierwszą reakcją na przemoc powinien być kontakt z policją, która oddzieli ofiarę od osoby stosującej przemoc. Warto poprosić o pomoc pracownika socjalnego, prawnika, a niekiedy lekarza. Rozpoczęcie procedury Niebieskiej Karty polega na rozpatrzeniu podejrzenia o stosowaniu przemocy. Procedura polega na poszukiwaniu pomocy osobom, które doświadczają przemocy, a także które stosują przemoc. Pomoc polega na wsparciu socjalnym, prawnym, lekarskim, pedagogicznym. Jest to pomoc interdyscyplinarna.

Zmienia się także prawo, które chroni ofiary przemocy rozdzielając ją od osoby stosującej przemoc i wyciągające konsekwencje tych zachowań.

Po pomoc powinna sięgnąć także, a nawet przede wszystkim osoba stosująca przemoc. Jest to zachowanie, które podlega zmianie. Potrzebna jest zatem pomoc psychologa lub psychoterapeuty.

Więcej informacji w naszej audycji. Zachęcamy do wysłuchania.


2022.09.24 Audycja 2. Współuzależnienie. Prawda czy mit?

 

Gośćmi audycji byli:

Ewa Więckowska – terapeuta ds uzależnień

Edwin Pałyga - Centrum Zdrowia Psychicznego w Zamościu

Szymon Zygmunt – Ośrodek Interwencji Kryzysowej

Osoba anonimowa, żyjąca z osobą uzależnioną od alkoholu

 

Mieszkańcy Zamościa i okolic jednoznacznie stwierdzili, że osoby żyjące z osobą uzależnioną potrzebują wsparcia zwłaszcza psychologa, terapeuty. W jaki sposób w takim razie znaleźć pomoc? Kto po tę pomoc powinien sięgnąć?

 

Uzależnienie jednej osoby wpływa na całą rodzinę. Są to osoby, które żyją razem, współodczuwają. Jest to szkodliwa forma przystosowania się do życia z osobą uzależnioną. Pozostawanie z osobą pijącą czynnie wpływa szkodliwie na osobę żyjącą z nią. Członkowie rodziny przejmują obowiązki osoby uzależnionej przez co czują się przeciążone. Schemat ten utrwala się i staje się naturalny. Osoba uzależniona podejmuje coraz mniej obowiązków. Do tego dochodzi także troska o osobę uzależnioną i tuszowanie skutków picia. Osoba żyjąca z osobą uzależnioną stawia się na ostatnim miejscu i zaniedbuje swoje potrzeby. Celem życia staje się zapobieganie kryzysom i skutkom picia, a także kontrola osoby pijącej. Pojawia się przewlekły stres, który może powodować depresję, zaburzenia lękowe, somatyzacja (np. migrena). Zaburzona zostaje potrzeba bezpieczeństwa. Nałogowe picie członka rodziny bardzo zaburza poczucie własnej wartości. Pojawia się zasada „nie mówić, nie czuć...”. Wielokrotnie osoba bliska rezygnuje z życia rodzinnego oraz społecznego. Często pojawia się poczucie winy, poczucie krzywdy i brak wybaczenia

 

Co zrobić?

Wsparciem jest rozmowa z psychoterapeutą, a także grupy samopomocowe, w których można porozmawiać z innymi osobami, które przeżywają podobne problemy. Niekiedy potrzebna jest tzw. „twarda miłość”, która pozwoli „dotknąć dna”. Warto stawiać granice, pokazujące na co się nie zgadzam. Podstawą jest konsekwencja w podejmowaniu decyzji. Jeśli próbujemy zagrozić osobie uzależnionej konsekwencjami jednak nie egzekwujemy ich, wówczas sytuacja nie ulega poprawie, a wręcz przeciwnie – doprowadza do frustracji. W czwartki o 16, w Klubie Abstynenta „Wiarus” znajduje się grupa samopomocowa Al-Anon. Doświadczenie pokazuje, że zmiany u osób bliskich przyczynia się do zmiany osoby pijącej. Po pomoc można także się udać do Urzędu Miasta, przy którym działa Miejska Komisja Rozwiązywania Problemów Alkoholowych. Pomoc dla osób bliskich osoby uzależnionej można uzyskać w poradni. W Zamościu Poradnia Leczenia Uzależnień znajduje się w Centrum Zdrowia Psychicznego, prowadzonym przez Zamojskie Stowarzyszenie Ochrony Zdrowia Psychicznego. W tym miejscu można porozmawiać z kompetentnymi osobami pomagającymi zdiagnozować sytuację. Adres: ul. Kilińskiego 68g. Nr telefonu: 84 627 11 15, 84 627 16 16. Wsparcie można także uzyskać poprzez telefon zaufania oraz w Ośrodku Interwencji Kryzysowej w Zamościu, gdzie można otrzymać pomoc zarówno psychologiczną, socjalną jak i prawną. Podstawą jest zadbanie o siebie. Jeśli nasze potrzeby nie są zaspokojone, wówczas nie będziemy w stanie pomóc i zaspokoić potrzeby innych ludzi. Warto skorzystać z pomocy profesjonalnej. Niekiedy wystarcza jedna rozmowa, która pomoże nam ukierunkować swoje myślenie.


2022.08.28. Audycja 1. Uzależnienia – poszukiwanie drogi wyjścia

Gośćmi audycji byli:

Ewa Więckowska – Terapeuta ds uzależnień

Edwin Pałyga – Psychoterapeuta, Centrum Zdrowia Psychicznego w Zamościu

ks. Józef Zwolak – Diecezjalny Duszpasterz Środowisk Trzeźwościowych

Osoba anonimowa, uzależniona od alkoholu

 

Według mieszkańców Zamościa i okolic Polacy piją najczęściej z powodu stresu, nudy lub braku pracy. Nie wszyscy jednak wiedzą gdzie poszukiwać pomocy. Czym jest uzależnienie i gdzie szukać pomocy?

Wszystko to, do czego się przyzwyczajamy, co staje się naszym nawykiem może stać się naszym uzależnieniem. W Polsce jest około miliona osób uzależnionych i trzy miliony picia szkodliwego, czyli za dużo, za często i w niewłaściwych okolicznościach (takich, które mogą przynieść nam szkody). Uzależnienie to spektrum zaburzeń i objawów takich jak głód alkoholowy (powtarzająca się chęć do picia), utrata kontroli nad piciem, objawy odstawienne (drżenie, zaburzenia snu, zaburzenia ze strony układu pokarmowego), zmiany tolerancji na alkohol (początkowo zwiększenie możliwości wypicia, następnie zmniejszenie), koncentracja wokół alkoholu (alkohol głównym tematem), picie alkoholu pomimo doświadczania strat i wiedzy na temat szkodliwości. Pojawiają się straty zarówno fizyczne jak i psychiczne (niszczenie szarych komórek, utrata pamięci, choroby układu mózgu, zanik mięśni, problemy z sercem i wątrobą, trzustką, padaczka alkoholowa, psychozy alkoholowe, halucynoza). Choroba alkoholowa ma charakter postępujący. Pierwszą fazą jest faza ostrzegawcza. Człowiek poszukuje alkoholu jako sposobu do odstresowania. Przejawami kolejnymi są poszukiwania okazji do wypicia alkoholu, a także zmiany w zachowaniu i cechach charakteru człowieka.

 

Jak żyć bez alkoholu?

Eksperci polecają, by organizować sobie czas, szukać dobrego kontaktu z ludźmi, rozwijać pasje i zainteresowania, zwiększać aktywność fizyczną, wprowadzać program ograniczania picia. Sposobem na spędzenie czasu bez alkoholu jest tzw Wędrująca Estrada.

Gdzie szukać pomocy?

Poszukiwanie pomocy u psychologa, czy u grup wsparcia nie jest wstydem, a wzięciem swojego życia w swoje dłonie. Często zniechęcają nas do tego panujące stereotypy. Wizyta u psychologa to jednak bezpieczne miejsce, w którym można powiedzieć wszystko, ponieważ psychologa obowiązuje tajemnica zawodowa. Osoby biorące udział w spotkaniach samopomocowych czy grupach wsparcia odkrywają, że osób takich jak ja jest więcej i mogę im zaufać.

Pierwszym krokiem może być udanie się do psychiatry lub terapeuty pracującego w poradni. W Zamościu Poradnia Leczenia Uzależnień znajduje się w Centrum Zdrowia Psychicznego, prowadzonym przez Zamojskie Stowarzyszenie Ochrony Zdrowia Psychicznego. W tym miejscu można porozmawiać z kompetentnymi osobami pomagającymi zdiagnozować sytuację. Adres: ul. Kilińskiego 68g. Nr telefonu: 84 627 11 15, 84 627 16 16. Rozmowy w grupach często dają poczucie zrozumienia i możliwości porozumienia się. Pierwszy przełamany stres i strach staje się szansą do zmiany życia. Każdy może skorzystać z aplikacji EPOP, która jest wsparciem dla programu ograniczania picia. Trwa on 12 tygodni i daje obraz, w jaki sposób pijemy i czy jest to już picie szkodliwe. Pomaga także samodzielnie kontrolować ilość wypitego alkoholu. Terapia wielokrotnie przyczynia się do poprawy relacji w rodzinie, poprawy stanu zdrowia, rozwijania pasji, odkrywania na nowo sensu swojego życia.

Utrzymanie abstynencji zależy od naszej własnej woli. Wstydem nie jest poszukiwanie pomocy. Wstydem jest nicnierobienie z tym problemem. Zachęcamy do wysłuchania audycji.

 

Cykl audycji informacyjno-edukacyjnych z zakresu profilaktyki rozwiązywania problemów uzależnień i współuzależnień
"ODNOWA"
jest finansowany ze środków budżetu Miasta Zamość
w ramach miejskiego programu profilaktyki i rozwiązywania problemów alkoholowych oraz przeciwdziałania narkomanii.

 

 

 

 

Podziel się

Napisz do nas!

Jeśli masz interesujący temat, który możemy poruszyć lub byłeś(aś) świadkiem ważnego zdarzenia - napisz do nas.