Procedowanie wniosku trwało 3 miesiące i pod koniec czerwca otrzymaliśmy pozytywną decyzję o wpisie. Jest to wielkie wyróżnienie dla Tarnogrodzkiego Ośrodka Kultury.
Uroczyste wręczenie decyzji o wpisie na listę niematerialnego dziedzictwa kulturowego będzie miało miejsce w Lublinie we wrześniu br.
Sejmiki wiejskich zespołów teatralnych i ruch teatralny na wsi przynosi następujące główne efekty w zakresie ochrony dziedzictwa niematerialnego:
1. Ruch teatralny na wsi zapewnia przekaz dziedzictwa w łonie społeczności lokalnej: praca nad przygotowaniem spektaklu odbywa się w bezpośrednim kontakcie jej członków; jest to działanie zawsze wspólnotowe, oddolne, warunkowane jedynie przez decyzje członków zespołów.
2. W takim kontekście odbywa się zatem identyfikacja, dokumentacja, zachowanie, zabezpieczenie tych elementów dziedzictwa, które sami depozytariusze uznają za ważne i warte przekazu.
3. Praca nad widowiskami oraz ich prezentacja i odbiór podczas pokazów są postacią edukacji nieformalnej w zakresie dziedzictwa.
4. Ruch teatralny służy przekazowi dziedzictwa młodszym pokoleniom. Zespoły są bowiem wielopokoleniowe i w ich skład wchodzą zarówno seniorzy, którzy dane zjawisko dziedzictwa znają od najmłodszych lat (np. tradycyjnymi pracami parali się przez kawał życia; od dziecka brali udział w obrzędach i rytuałach itd.). Obok seniorów jest to młodzież szkolna, przedszkolna, licealna, a także studencka. Na przestrzeni lat zmieniły składy zespołów pod względem wieku: kiedyś ogromną przewagę miały grupy złożone z ludzi starszych, dzisiaj młodzieży jest coraz więcej i coraz bardziej widać ją na scenie. Odmłodzenie zespołów sejmikowych stwarza szansę, że młodzi ludzie będą kontynuowali swoje dziedzictwo, które poznają w trakcie pracy nad spektaklem.
5. Depozytariusze na potrzeby spektaklu niekiedy decydują się na rewitalizację elementów dziedzictwa niematerialnego , np. części rytuału (sobótki, obchód pól z królewną, dożynki dworskie) bądź rekwizytu (np. strój panny młodej; wyposażenie dawnej karczmy). Okoliczność sceny sprawia, że widz ma możliwość obserwowania od dawna niewykorzystywanych rekwizytów bądź zaniechanych rytuałów czy czynności gospodarskich.
6. Sejmiki przyczyniają się do promowania i wzmocnienia dziedzictwa przez prestiż, z jakim powszechnie wiązany jest udział w przeglądach sejmikowych oraz przez wszystkie inne pokazy (np. w muzeach etnograficznych) przed różnymi gremiami, tak w gminie, powiecie, jak i na szczeblu wojewódzkim i ogólnopolskim.
7. Dokumentacja audiowizualna przedstawień sejmikowych służy identyfikacji, dokumentowaniu oraz badaniu zjawisk dziedzictwa niematerialnego. Świadczą o tym powstałe archiwa (w domach kultury, PAN, Wojewódzkim Ośrodku Kultury w Lublinie, w domu kultury w Tarnobrzegu, w Radio Lublin itd.) oraz prace naukowe (np. doktorat i książka podoktorska S. Łysiaka).
8. Sejmik przyczynia się do ochrony niematerialnego dziedzictwa kulturowego różnych regionów Polski.
/Inf. nadesłana – Renata Ćwik, dyrektor TOK Tarnogród/
Napisz komentarz
Komentarze