Wśród uczniów Jezusa było dwóch Jakubów Dla odróżnienia nazywani są Większym i Mniejszym albo też Starszym i Młodszym. Prawdopodobnie nie chodziło w tym wypadku o ich wiek, ale o kolejność przystępowania do grona Apostołów. Jak czytamy w Ewangelii wg. św. Łukasza, Jakub Starszy został powołany razem ze swoim bratem Janem i był bliskim współpracownikiem św. Piotra - mówi ks. dr Sławomir Korona, moderator Dzieła Biblijnego Diecezji Zamojsko-Lubaczowskiej.
W Piśmie Świętym mamy 31 wersetów mówiących o św. Jakubie Większym. Bez wątpienia należał do bliskich i uprzywilejowanych osób otaczających Jezusa.
Po Zesłaniu Ducha Świętego św. Jakub udał się do Hiszpanii i tam głosił Ewangelię. Do dziś jest patronem Hiszpanii i Portugalii.
Jakuba stracono w 44 r. bez procesu - zapewne po to, aby nie przypominać ludowi procesu Chrystusa i nie narazić się na nieprzewidziane reakcje. Było to posunięcie taktyczne. Dlatego także zapewne nie kamieniowano św. Jakuba według żydowskiego zwyczaju, ale ścięto go w więzieniu. Jakub zatem był pierwszym wśród Apostołów, a drugim po św. Szczepanie, męczennikiem Kościoła
Święty jest patronem m. in. zakonów rycerskich, czapników, hospicjów, szpitali, kapeluszników, pielgrzymów, sierot. W ikonografii św. Jakub przedstawiany jest jako starzec w długiej tunice i w płaszczu lub jako pielgrzym w miękkim kapeluszu. Jego atrybutami są: bukłak, kij pielgrzyma, księga, miecz, muszla, torba i zwój.
Napisz komentarz
Komentarze